|
t.
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W tekście głównym dodajemy kategoria redakcyjna: |
|||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W tekście głównym podajemy tylko początek rozbudowanej autentycznej dedykacji: "à Mr Joseph Elsner Pomijamy dodatkowe informacje o stanowisku, funkcji i odznaczeniu jej adresata, co jest zgodne z praktyką stosowaną przez Chopina w innych utworach, w których wymieniał jedynie tytuł i nazwisko, ewentualnie poprzedzone imieniem. Nie jest jasne, dlaczego w wydaniach pominięto dedykację – być może uznano, że po śmierci Chopina i po ponad 20 latach od powstania Sonaty jest już nieaktualna. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Dedykacje |
|||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
Pisząc A, Chopin wpisał na karcie tytułowej op. 3, który to numer był wówczas pierwszym wolnym po jedynym utworze opublikowanym z numerem opusu – Wariacjach B op. 2 (Chopin najwyraźniej rezerwował op. 1 dla jakiejś innej kompozycji, zapewne Ronda c). Ponieważ do wydania Sonaty za życia Chopina ostatecznie nie doszło, pierwszy wydawca utworu, Haslinger, nadał mu niewykorzystany przez Chopina numer 4. W mUltimate Chopin, tak jak w Wydaniu Narodowym, zachowujemy ten powszechnie używany numer, ujmujemy go jednak w nawias dla zaznaczenia odrębnego statusu Sonaty wśród pozostałych opusowanych kompozycji:
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||||
|
t. 2-7
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W Wa Sonata została zredagowana przez Brinleya Richardsa, co m.in. objęło opalcowanie utworu. Aplikatury tej, jako w oczywisty sposób nieautentycznej, nie uwzględniamy w tekście głównym, a w transkrypcjach Wa odtwarzamy drobniejszym, kursywowanym krojem, zarezerwowanym dla palcowań dodawanych przez redaktorów. W kilku miejscach, np. w t. 131, 184, 224, palcowanie zostało jeszcze uzupełnione lub zmienione w Wa2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||||||||
|
t. 4-5
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W tekście głównym podajemy niewątpliwie ciągły, choć łączony z dwóch fragmentów, łuk A. W Wn łuk w t. 5, rozpoczynającym nową linijkę tekstu (tak jak w naszych transkrypcjach), odtworzono prawidłowo jako wskazujący na kontynuację, ale fragment łuku w t. 4 dochodzi tylko do ostatniej ósemki es. W Wa i Ww za prawidłowy uznano łuk w t. 4, natomiast w Wf odgadnięto zamysł Chopina. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Poprawki A , Adiustacje Wf , Niepewna kontynuacja łuku |
ostrzegawczy przed c1 i pomijamy niepotrzebnie powtórzony 
